Ας μας κρατήσει συντροφιά και αυτό το Σαββατοκύριακο ένα πανέμορφο ποίημα και ένα εξίσου υπέροχο τραγούδι...!!!
Το «μου» το κτητικό, του έρωτα
«Φεγγάρι μου» είπες, «σ’ αγαπώ»,
κι έσταζ’ η καρδιά σου από έρωτα
και σπίθες πέταγαν τα φλογισμένα μάτια σου.
«Ήλιε, που φαίνεις τα σκοτάδια μου» σ’ απάντησα,
μα απότομα τα μάτια σου έσβησαν
και τα τρεμάμενα χείλη σου πρόδωσαν
της ψυχής σου την εσώτερη πάλη.
Λείπει το «μου» από τον ήλιο, διαφώνησες.
«Ήλιε μου» να λες και «φως μου».
Το «μου» το κτητικό, του έρωτα.
Μα ο ήλιος, αγάπη μου, ένας είναι
κι όλοι οι άλλοι, ετερόφωτοι πλανήτες.
Γι’ αυτό σου λέω.
Φεγγάρι εγώ, και συ ο ήλιος
που ανακλώ το υπέροχο φως σου.
Πέτρος Φ.
Το «μου» το κτητικό, του έρωτα
«Φεγγάρι μου» είπες, «σ’ αγαπώ»,
Μα ο ήλιος, αγάπη μου, ένας είναι
Πέτρος Φ.
Τι πανέμορφο! Τι τρυφερό! Πολύ ερωτικό...
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχουν ακόμα άντρες που γράφουν έτσι;;;;; Υπέροχο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω ποιος είναι αυτός που το έγραψε αλλά η γραφή του με μάγεψε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ αυτόν τον άνδρα τον ΘΕΛΩΩΩΩ....!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή