Δευτέρα 29 Φεβρουαρίου 2016

Αποκριάτικο κουτάκι Κλόουν...

Σήμερα κοντά σας με μια απλή και όμορφη κατασκευή που θα αρέσει πολύ στα παιδιά!!!

Ένα κουτάκι κλόουν που μπορείτε να το γεμίσετε με δωράκια και γλυκίσματα και να το χαρίσετε σε όποιον θέλετε...

 Εγώ το έφτιαξα για τα παιδάκια του σχολείου!!!!

Πιστεύω πως θα το χαρούν πολύ!!!

 

Τα υλικά που θα χρειαστούμε είναι ένα κουτάκι της πάστας, μπάλα φελιζόλ, κομφετί, ατλακόλ,μισό χάρτινο πιατάκι....

 

Δεν θα σας δείξω αναλυτικά την διαδικασία γιατι είναι πολλή απλή...

Στο πάνω μέρος του κουτιού βάζουμε με ένα πινέλο ατλακόλ και απο πάνω κολλάμε το κομφετί..

Έπειτα κολλάμε την μπάλα με σιλικόνη, όπου αυτή θα είναι και το κεφάλι του κλόουν...

Βάφουμε το χάρτινο πιατάκι και το κάνουμε χωνί για να γίνει το καπέλο...

Βάζουμε τις λεπτομέρειες και το κουτάκι μας είναι έτοιμο!!!!

 
Καλή επιτυχία!!!!


Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2016





 https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMH5tdLrbBE4-0DWsvZVe2AKQB9rsVtTHcd9HEbjxy-SfD1EnxOuHnx_U6-LuXHyTm3cDkH8WiuL3yafQJANo22jH-bDBVWW8HWRR2P9G_r0g9EGLs_rWaD241fIrFynsb2XRbvJF0S3l9/s1600/9.jpg

 Κάπου το διάβασα, μου άρεσε και είπα να το μοιραστώ μαζί σας.....

"Τα κεραμίδια συνεχίζουν να στάζουν ακόμη δάσκαλε"

Ἡ βρο­χὴ στα­μά­τη­σε 
κι ἔ­δω­σε τη θέση της
στὰ δά­κρυ­α 
ποὺ κύ­λη­σαν 
πο­τά­μι....

Δε­κέμ­βρης τοῦ 1962, στὴ Σί­ται­να.
Τὸ ἡ­με­ρο­λό­γιο ἔ­δει­χνε 5 τοῦ μή­να, ἀ­νή­με­ρα τοῦ Ἁ­γί­ου Σάβ­βα. Ἀ­πὸ τὸ πρωί πέ­φτει δυ­να­τὴ βρο­χή. Ὁ ἀ­έ­ρας λυσ­σο­μα­νά­ει, λυ­γί­ζει τὰ κλα­διὰ τοῦ γε­ρο­πλά­τα­νου ποὺ ἀγ­κα­λιά­ζει τὸ Δη­μο­τι­κὸ Σχο­λεῖ­ο, τὰ τσα­κί­ζει καὶ τὰ πε­τά­ει μὲ μα­νί­α στὴ στέ­γη.
Τὰ κε­ρα­μί­δια σπᾶ­νε. Οἱ στά­λες ποὺ πάν­το­τε συν­τρό­φευ­αν τὸ μά­θη­μα στὴν αἴ­θου­σα, τὶς βρο­χε­ρὲς ἡ­μέ­ρες, ἔ­γι­ναν ρυά­κια. Ἡ φλό­γα ἀ­πὸ τὴν ξυ­λό­σομ­πα ποὺ σι­γο­καί­ει, κον­τεύ­ει νὰ σβή­σει. Οἱ μα­θη­τὲς κοι­τοῦν ἀ­νή­συ­χα μί­α τὸν Δά­σκα­λο καὶ μί­α τὸ τα­βά­νι. Κρύ­βουν τὰ λι­γο­στὰ βι­βλί­α στὸν κόρ­φο τους, νὰ μὴν τὰ μου­σκέ­ψει ἡ βρο­χή.

Ὁ Δά­σκα­λος, Βα­σί­λης Μπουρ­νά­κης, μα­ζεύ­ει τοὺς 45 μα­θη­τές του σὲ μί­α γω­νιὰ τῆς αἴ­θου­σας. Πρέ­πει νὰ τε­λει­ώ­σει τὸ μά­θη­μα. Τὸ ρο­λό­ϊ χτυ­πά­ει δύ­ο φο­ρές. Οἱ μα­θη­τὲς βγαί­νουν ἀ­πὸ τὴν αἴ­θου­σα καὶ παίρ­νουν τὰ μο­νο­πά­τια γιὰ τὰ σπί­τια τους. Ὁ Δά­σκα­λος χα­ϊ­δεύ­ει τὰ βρεγ­μέ­να μαλ­λιά τους.

Στὸ μυα­λὸ του στρι­φο­γυ­ρί­ζουν τὰ δε­κά­δες ἔγ­γρα­φα ποὺ τό­σο και­ρὸ ἔ­χει ὑ­πο­βά­λει στὶς «ἁρ­μό­δι­ες ὑ­πη­ρε­σί­ες», γιὰ τὴν ἐ­πι­σκευ­ὴ τῆς στέ­γης τοῦ Σχο­λεί­ου. Ἡ βρο­χὴ συ­νε­χί­ζει ἀ­στα­μά­τη­τα καὶ οἱ μα­θη­τές του σὲ λί­γο θὰ ἐ­πι­στρέ­ψουν στὸ σχο­λεῖ­ο, γιὰ τὸ ἀ­πο­γευ­μα­τι­νὸ πρό­γραμ­μα.

Ὁ Δά­σκα­λος βά­ζει τὸ φθαρ­μέ­νο πα­νω­φό­ρι του καὶ βγαί­νει ἀ­πὸ τὴν αἴ­θου­σα. Σκαρ­φα­λώ­νει στὴ στέ­γη. Πρέ­πει νὰ προ­στα­τέ­ψει τοὺς μα­θη­τές του ἀ­πὸ τὸ κρύ­ο καὶ τὴ βρο­χή. Πρέ­πει νὰ δώ­σει λύ­ση. Ὁ ἀ­έ­ρας φυ­σᾶ δυ­να­τά, τὰ κε­ρα­μί­δια γλι­στρᾶ­νε, ὁ Δά­σκα­λος πέ­φτει στὸ κε­νό… Οἱ τε­λευ­ταῖ­οι μα­θη­τές, ποὺ δὲν εἶ­χαν προ­λά­βει ἀ­κό­μα νὰ ἀ­πο­μα­κρυν­θοῦν, γί­νον­ται μάρ­τυ­ρες τῆς θυ­σί­ας του. Ξε­ψύ­χη­σε σὲ λί­γο δί­πλα στοὺς μα­θη­τές του καὶ τοὺς κα­τοί­κους τοῦ χω­ριοῦ.
Ἡ βρο­χὴ στα­μά­τη­σε κι ἔ­δω­σε τὴ θέ­ση της στὰ δά­κρυ­α ποὺ κύ­λη­σαν πο­τά­μι. Τὸ ἄ­ψυ­χο σῶ­μα του, πά­νω σὲ μί­α πρό­χει­ρη ξυ­λο­δε­σιά, τὸ ξε­προ­βό­δι­σαν οἱ μα­θη­τές του. Οἱ με­γα­λύ­τε­ροι τὸ συ­νό­δε­ψαν μέ­χρι τὸ Ἄ­στρος, ὅ­που ἐν­τα­φι­ά­στη­κε. Τὴν ψυ­χή του καὶ τὸ πνεῦ­μα του τὰ πῆ­ραν εὐ­λα­βι­κὰ ἡ Ἱ­στο­ρί­α καὶ ἡ αἰ­ω­νι­ό­τη­τα.
Ἦ­ταν μό­λις 33 χρό­νων.

Οἱ ἁρ­μό­δι­ες ὑ­πη­ρε­σί­ες, τὸ κρά­τος, ἀ­πε­φάν­θη­σαν πὼς δὲν ἐ­πρό­κει­το πε­ρὶ ἐρ­γα­τι­κοῦ ἀ­τυ­χή­μα­τος (ἀ­πὸ 14.00′ ἕ­ως 16.00′ ὑ­πῆρ­χε δι­α­κο­πὴ τῶν μα­θη­μά­των) καὶ ὡς ἐκ τού­του ἡ οἰ­κο­γέ­νειά του δὲν ἐ­δι­και­οῦ­το ἀ­πο­ζη­μι­ώ­σε­ως.
Σή­με­ρα, πε­νήν­τα τέσσερα χρό­νια με­τά, στὸ 2016, τὰ κε­ρα­μί­δια συ­νε­χί­ζουν νὰ στά­ζουν ἀ­κό­μα Δά­σκα­λε…

Οἱ Δά­σκα­λοι τῶν Δη­μο­τι­κῶν Σχο­λεί­ων πάν­το­τε ὑ­πῆρ­ξαν στὴ χώ­ρα μας ἥ­ρω­ες. Εἶ­ναι ἐ­κεῖ­νοι ποὺ πλά­θουν μὲ ἀ­γά­πη καὶ στορ­γὴ τὶς ψυ­χὲς τῶν παι­δι­ῶν μας, ποὺ ἀ­νοί­γουν τὰ φτε­ρά τους γιὰ νὰ τα­ξι­δέ­ψουν στὸ ὄ­νει­ρο, ποὺ δί­νουν γνώ­σεις μὰ πρω­τί­στως ἀ­ξί­ες, ἰ­δέ­ες καὶ ὁ­ρά­μα­τα, ποὺ ἀ­νοί­γουν δη­μι­ουρ­γι­κὰ μο­νο­πά­τια. Δά­σκα­λος τοῦ Δη­μο­τι­κοῦ Σχο­λεί­ου ση­μαί­νει ἀ­λή­θεια καὶ φῶς, φλό­γα καὶ πά­θος, ὑ­πευ­θυ­νό­τη­τα καὶ συ­νεί­δη­ση, προ­σφο­ρὰ κι ἔ­γνοι­α, ἀ­γώ­νας κι ἀ­γω­νί­α, ἐ­λευ­θε­ρί­α καὶ δη­μο­κρα­τί­α.
Σή­με­ρα, πε­ρισ­σό­τε­ρο ἀ­πὸ πο­τέ, ὁ Δά­σκα­λος δὲν ἔ­χει δι­καί­ω­μα σι­ω­πῆς, ἀλ­λὰ ὑ­πο­χρέ­ω­ση λό­γου. Λό­γου καὶ πρά­ξης.
Θυ­μᾶ­μαι πάν­τα μὲ ἀ­γά­πη καὶ συγ­κί­νη­ση ὅ­λους τούς Δα­σκά­λους μου.
Ἂν ἡ φα­μί­λια ἦ­ταν τὸ ἕ­να στή­ριγ­μα, ὁ Δά­σκα­λος ἦ­ταν τὸ ἄλ­λο.
Πηγήhttp://www.synodoiporia.gr

Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2016

Γιώτα Νέγκα - Δε με κρατάει ό,τι θυμάμαι | Giota Negka - De me krataei o...

Βροχερό βράδυ Παρασκευής και σας χαρίζω ένα πανέμορφο τραγούδι, που πρόσφατα άκουσα για πρωτη φορά, και το αγάπησα πολύ!!! 

Υπέροχοι στίχοι,εξαιρετική ερμηνεία...

 

Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2016

Κουτί αποθήκευσης....

Καλησπέρα σας και καλή και ήρεμη εβδομάδα να έχουμε!!!

Σήμερα μαζί σας με ένα χειροποίητο κουτί αποθήκευσης...

Τα υλικά που θα χρειαστούμε είναι ένα κουτί παπουτσιών, ύφασμα, μερικές κορδέλες...

και το αποτέλεσμα είναι αυτό...

 

Πάμε να ξεκινήσουμε...

για να πάρει λίγο όγκο το κουτί μας και να γίνει πιο όμορφο το επενδύουμε με βάτα, με τον τρόπο που δείχνω...

το καπάκι...

 και το κάτω μέρος , όχι όμως όλο για να μπορεί να κλείνει....

 στη συνέχεια το ντύνουμε με ύφασμα....

περνάμε το εσωτερικό με κορδέλα για να μην φαίνονται άσχημα τα τελειώματα....

 και στολίζουμε...

 είπα να βάλω κάτι διαφορετικό στο πάνω μέρος και αυτό ήταν μια πεταλούδα απο αλουμινόφυλλο και κορδέλα(ψαλιδίζω γύρω-γύρω την πεταλούδα για να μπορεί να στέκεται η κορδέλα)....

 τελειώνοντας τοποθετώ με σιλικόνη την πεταλούδα πάνω στο κουτί...

το αποτέλεσμα μου αρέσει πολύ!!!!

 Καλό βράδυ!!!!