Δευτέρα 29 Φεβρουαρίου 2016
Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2016
Κάπου το διάβασα, μου άρεσε και είπα να το μοιραστώ μαζί σας.....
Ἡ βροχὴ σταμάτησε
κι ἔδωσε τη θέση της
στὰ δάκρυα
ποὺ κύλησαν
ποτάμι....
Δεκέμβρης τοῦ 1962, στὴ Σίταινα.
Τὸ
ἡμερολόγιο ἔδειχνε 5 τοῦ μήνα, ἀνήμερα τοῦ Ἁγίου Σάββα.
Ἀπὸ τὸ πρωί πέφτει δυνατὴ βροχή. Ὁ ἀέρας λυσσομανάει,
λυγίζει τὰ κλαδιὰ τοῦ γεροπλάτανου ποὺ ἀγκαλιάζει τὸ
Δημοτικὸ Σχολεῖο, τὰ τσακίζει καὶ τὰ πετάει μὲ μανία στὴ
στέγη.
Τὰ
κεραμίδια σπᾶνε. Οἱ στάλες ποὺ πάντοτε συντρόφευαν τὸ
μάθημα στὴν αἴθουσα, τὶς βροχερὲς ἡμέρες, ἔγιναν ρυάκια. Ἡ
φλόγα ἀπὸ τὴν ξυλόσομπα ποὺ σιγοκαίει, κοντεύει νὰ σβήσει. Οἱ
μαθητὲς κοιτοῦν ἀνήσυχα μία τὸν Δάσκαλο καὶ μία τὸ ταβάνι.
Κρύβουν τὰ λιγοστὰ βιβλία στὸν κόρφο τους, νὰ μὴν τὰ μουσκέψει ἡ
βροχή.
Ὁ
Δάσκαλος, Βασίλης Μπουρνάκης, μαζεύει τοὺς 45 μαθητές του σὲ
μία γωνιὰ τῆς αἴθουσας. Πρέπει νὰ τελειώσει τὸ μάθημα. Τὸ
ρολόϊ χτυπάει δύο φορές. Οἱ μαθητὲς βγαίνουν ἀπὸ τὴν αἴθουσα
καὶ παίρνουν τὰ μονοπάτια γιὰ τὰ σπίτια τους. Ὁ Δάσκαλος
χαϊδεύει τὰ βρεγμένα μαλλιά τους.
Στὸ
μυαλὸ του στριφογυρίζουν τὰ δεκάδες ἔγγραφα ποὺ τόσο καιρὸ
ἔχει ὑποβάλει στὶς «ἁρμόδιες ὑπηρεσίες», γιὰ τὴν ἐπισκευὴ
τῆς στέγης τοῦ Σχολείου. Ἡ βροχὴ συνεχίζει ἀσταμάτητα καὶ οἱ
μαθητές του σὲ λίγο θὰ ἐπιστρέψουν στὸ σχολεῖο, γιὰ τὸ
ἀπογευματινὸ πρόγραμμα.
Ὁ
Δάσκαλος βάζει τὸ φθαρμένο πανωφόρι του καὶ βγαίνει ἀπὸ τὴν
αἴθουσα. Σκαρφαλώνει στὴ στέγη. Πρέπει νὰ προστατέψει τοὺς
μαθητές του ἀπὸ τὸ κρύο καὶ τὴ βροχή. Πρέπει νὰ δώσει λύση. Ὁ
ἀέρας φυσᾶ δυνατά, τὰ κεραμίδια γλιστρᾶνε, ὁ Δάσκαλος
πέφτει στὸ κενό… Οἱ τελευταῖοι μαθητές, ποὺ δὲν εἶχαν προλάβει
ἀκόμα νὰ ἀπομακρυνθοῦν, γίνονται μάρτυρες τῆς θυσίας του.
Ξεψύχησε σὲ λίγο δίπλα στοὺς μαθητές του καὶ τοὺς κατοίκους τοῦ
χωριοῦ.
Ἡ
βροχὴ σταμάτησε κι ἔδωσε τὴ θέση της στὰ δάκρυα ποὺ κύλησαν
ποτάμι. Τὸ ἄψυχο σῶμα του, πάνω σὲ μία πρόχειρη ξυλοδεσιά,
τὸ ξεπροβόδισαν οἱ μαθητές του. Οἱ μεγαλύτεροι τὸ συνόδεψαν
μέχρι τὸ Ἄστρος, ὅπου ἐνταφιάστηκε. Τὴν ψυχή του καὶ τὸ
πνεῦμα του τὰ πῆραν εὐλαβικὰ ἡ Ἱστορία καὶ ἡ αἰωνιότητα.
Ἦταν μόλις 33 χρόνων.
Οἱ
ἁρμόδιες ὑπηρεσίες, τὸ κράτος, ἀπεφάνθησαν πὼς δὲν
ἐπρόκειτο περὶ ἐργατικοῦ ἀτυχήματος (ἀπὸ 14.00′ ἕως 16.00′
ὑπῆρχε διακοπὴ τῶν μαθημάτων) καὶ ὡς ἐκ τούτου ἡ οἰκογένειά
του δὲν ἐδικαιοῦτο ἀποζημιώσεως.
Σήμερα, πενήντα τέσσερα χρόνια μετά, στὸ 2016, τὰ κεραμίδια συνεχίζουν νὰ στάζουν ἀκόμα Δάσκαλε…
Οἱ
Δάσκαλοι τῶν Δημοτικῶν Σχολείων πάντοτε ὑπῆρξαν στὴ χώρα
μας ἥρωες. Εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ πλάθουν μὲ ἀγάπη καὶ στοργὴ τὶς
ψυχὲς τῶν παιδιῶν μας, ποὺ ἀνοίγουν τὰ φτερά τους γιὰ νὰ
ταξιδέψουν στὸ ὄνειρο, ποὺ δίνουν γνώσεις μὰ πρωτίστως ἀξίες,
ἰδέες καὶ ὁράματα, ποὺ ἀνοίγουν δημιουργικὰ μονοπάτια.
Δάσκαλος τοῦ Δημοτικοῦ Σχολείου σημαίνει ἀλήθεια καὶ φῶς,
φλόγα καὶ πάθος, ὑπευθυνότητα καὶ συνείδηση, προσφορὰ κι
ἔγνοια, ἀγώνας κι ἀγωνία, ἐλευθερία καὶ δημοκρατία.
Σήμερα,
περισσότερο ἀπὸ ποτέ, ὁ Δάσκαλος δὲν ἔχει δικαίωμα
σιωπῆς, ἀλλὰ ὑποχρέωση λόγου. Λόγου καὶ πράξης.
Θυμᾶμαι πάντα μὲ ἀγάπη καὶ συγκίνηση ὅλους τούς Δασκάλους μου.
Ἂν ἡ φαμίλια ἦταν τὸ ἕνα στήριγμα, ὁ Δάσκαλος ἦταν τὸ ἄλλο.
Πηγήhttp://www.synodoiporia.grΠαρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2016
Γιώτα Νέγκα - Δε με κρατάει ό,τι θυμάμαι | Giota Negka - De me krataei o...
Βροχερό βράδυ Παρασκευής και σας χαρίζω ένα πανέμορφο τραγούδι, που πρόσφατα άκουσα για πρωτη φορά, και το αγάπησα πολύ!!!
Υπέροχοι στίχοι,εξαιρετική ερμηνεία...
Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2016
Κουτί αποθήκευσης....
Καλησπέρα σας και καλή και ήρεμη εβδομάδα να έχουμε!!!
Σήμερα μαζί σας με ένα χειροποίητο κουτί αποθήκευσης...
Τα υλικά που θα χρειαστούμε είναι ένα κουτί παπουτσιών, ύφασμα, μερικές κορδέλες...
και το αποτέλεσμα είναι αυτό...
Πάμε να ξεκινήσουμε...
για να πάρει λίγο όγκο το κουτί μας και να γίνει πιο όμορφο το επενδύουμε με βάτα, με τον τρόπο που δείχνω...
το καπάκι...
και το κάτω μέρος , όχι όμως όλο για να μπορεί να κλείνει....
στη συνέχεια το ντύνουμε με ύφασμα....
περνάμε το εσωτερικό με κορδέλα για να μην φαίνονται άσχημα τα τελειώματα....
και στολίζουμε...
είπα να βάλω κάτι διαφορετικό στο πάνω μέρος και αυτό ήταν μια πεταλούδα απο αλουμινόφυλλο και κορδέλα(ψαλιδίζω γύρω-γύρω την πεταλούδα για να μπορεί να στέκεται η κορδέλα)....
τελειώνοντας τοποθετώ με σιλικόνη την πεταλούδα πάνω στο κουτί...
το αποτέλεσμα μου αρέσει πολύ!!!!
Καλό βράδυ!!!!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)