Κληρονομιά
και Δόξα
Δυο
και πλέον χιλιάδες χρόνια τώρα,
εκούσια
σ’ αυτή τη γη, Χριστέ, γεννιέσαι,
κι
απάνθρωπα, οι άνθρωποι, εμμένουν να σε διώχνουν.
Πόσα
καρφιά το σώμα Σου αντέχει;
Πόσα
ραπίσματα, κολαφισμούς,
το
πρόσωπό Σου εμπτυσμούς θ’ ανέχεται;
Πόσες
φορές θα χρειαστεί
στη
γη αυτή, Χριστέ, να έρθεις;
Όσες
φορές κι αν γεννηθείς,
τον
Βαραββά θα επιλέξουν πάλι.
Μια
φάτνη υγρή κι ένας σταυρός.
Αυτά
είναι το βιος Σου,
η
δόξα Σου και η κληρονομιά Σου.
Στάχυς
πολυ ωραιο και συγκινητικο
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστουμε...
Εξαιρετικό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιητής με ευαισθησίες!